-آيا عمر جاودانه و آب حيات و اين كه حضرت خضر از آب حيات نوشيد و عمر جاودانه يافت درست است؟

(0)
-چه كسي در آخرت بهره مند وبي بهره مي باشدچرا؟(0)
-چرا ما نمي توانيم شناخت دقيق و كاملي از عالم , آخرت داشته باشيم ؟(0)
-با تامل و دقت در انسان و طبيعت روشن مي شود كه انسان همواره در پي دفع ضرر ازخود و جلب منافع است و از اين طريق حيات خود را حفظ كرده , به بقا ادامه مي دهد . امـا از آنـجـا كه دفع ضرر و جلب منفعت في حد نفسه نمي تواند انسان رابرانگيزد و به عمل وادار سـازد خـداوند اعمال را همراه با لذت يا رنج قرار داده است و انسان در پي لذت برمي آيد و مثلا با خـوردن و آشاميدن و زناشويي كردن لذت مي برد و از اين طريق در حقيقت حيات و بقاي خود را ادامه مي دهد . امـا اگـر فـرض كـنيم انسان نه دچار ضعف و بيماري شود و نه نابود گردد , كما اينكه در جهان آخـرت چنين است ديگر لذت ها فايده اي براي او ندارند , زيرا لذت ها در دنيا براي اين بودكه انسان تشويق به عمل شود تا به بقاي خود ادامه دهد . بنابراين چرا خداوندهمواره انسان را به لذت هاي گوناگون جهان آخرت وعده مي دهد در حاليكه اين لذت هادر آنجا فايده اي ندارند ؟(0)
-چـگـونه ممكن است امر جاويداني كه ابتداي آن روز قيامت است كه در آن آسمان و زمين از ميان مي روند , به بقاي آسمان و زمين مقيد شود ؟(0)
-چرا عدم ايمان به آخرت , موجب عذاب ابدي مي شود ؟(0)
-آيا انسان ها در آخرت هم مثل اين دنيا از اختيار برخوردارند؟(0)
-آخرين مرحله كمال انسان در آخرت چيست ؟(0)
-عقب ماندگان ذهني و كودكان در آخرت در چه حالي هستند؟(0)
-آيا در جهان آخرت با همين تركيب حاضر مي شويم ؟(0)
-آيا عمر جاودانه و آب حيات و اين كه حضرت خضر از آب حيات نوشيد و عمر جاودانه يافت درست است؟

(0)
-چه كسي در آخرت بهره مند وبي بهره مي باشدچرا؟(0)
-چرا ما نمي توانيم شناخت دقيق و كاملي از عالم , آخرت داشته باشيم ؟(0)
-با تامل و دقت در انسان و طبيعت روشن مي شود كه انسان همواره در پي دفع ضرر ازخود و جلب منافع است و از اين طريق حيات خود را حفظ كرده , به بقا ادامه مي دهد . امـا از آنـجـا كه دفع ضرر و جلب منفعت في حد نفسه نمي تواند انسان رابرانگيزد و به عمل وادار سـازد خـداوند اعمال را همراه با لذت يا رنج قرار داده است و انسان در پي لذت برمي آيد و مثلا با خـوردن و آشاميدن و زناشويي كردن لذت مي برد و از اين طريق در حقيقت حيات و بقاي خود را ادامه مي دهد . امـا اگـر فـرض كـنيم انسان نه دچار ضعف و بيماري شود و نه نابود گردد , كما اينكه در جهان آخـرت چنين است ديگر لذت ها فايده اي براي او ندارند , زيرا لذت ها در دنيا براي اين بودكه انسان تشويق به عمل شود تا به بقاي خود ادامه دهد . بنابراين چرا خداوندهمواره انسان را به لذت هاي گوناگون جهان آخرت وعده مي دهد در حاليكه اين لذت هادر آنجا فايده اي ندارند ؟(0)
-چـگـونه ممكن است امر جاويداني كه ابتداي آن روز قيامت است كه در آن آسمان و زمين از ميان مي روند , به بقاي آسمان و زمين مقيد شود ؟(0)
-چرا عدم ايمان به آخرت , موجب عذاب ابدي مي شود ؟(0)
-آيا انسان ها در آخرت هم مثل اين دنيا از اختيار برخوردارند؟(0)
-آخرين مرحله كمال انسان در آخرت چيست ؟(0)
-عقب ماندگان ذهني و كودكان در آخرت در چه حالي هستند؟(0)
-آيا در جهان آخرت با همين تركيب حاضر مي شويم ؟(0)

مطالب این بخش جمع آوری شده از مراکز و مؤسسات مختلف پاسخگویی می باشد و بعضا ممکن است با دیدگاه و نظرات این مؤسسه (تحقیقاتی حضرت ولی عصر (عج)) یکسان نباشد.
و طبیعتا مسئولیت پاسخ هایی ارائه شده با مراکز پاسخ دهنده می باشد.

  کد مطلب:31946 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:14

با توجه به اين كه لازمة قديم الاحسان بودن خدا، هميشه مخلوق داشتن است، آيا گفتة مادي گراها مبني بر ازلي بودن ماده تصديق نميشود ؟



بين اين دو گفتة شما ملازمهاي نيست يعني اينكه درست است كه خداوند قديم در احسان است اما معناي آن اين است كه جريان خلقت قطع نشدني نيست و خداوند همواره دركار خلقت بوده است .

براي فهم درست مطلب بايد اين نكته را بيان كرد كه قديم الاحسان بودن پروردگار از صفات فعليه خداوند است و صفات فعليه عبارتست از مفاهيمي كه از مقايسه ذات الهي با مخلوقاتش در نظر گرفتن نسبت و اضافه و رابطه خاصي انتزاع ميشود. و آفريننده و آفريده طرفين اضافه را تشكيل ميدهند مانند خود مفهوم آفريدن كه از ملاحظه وابستگي وجود مخلوقات به خداي متعال انتزاع ميشود. اما نكته مهم اينجاست كه هنگامي كه رابطهاي بين خداوند وموجودات مادي در نظر گرفته ميشود و بر اساس آن صفت فعلي خاصي براي خداي متعال انتزاع ميشود و بر اساس آن صفت فعلي خاصي براي خداوند انتزاع ميگردد ،صفت مزبور به لحاظ تعلق موجودات مادي كه يك طرف اضافه را تشكيل ميدهد مقيد به قيود زماني و مكاني ميگردد هر چند به لحاظ تعلق به خداوند كه طرف ديگر اضافه ميباشد منزه از چنين قيود و حدودي خواهد بود مثلاً روزي دادن به يك روزيخوار ، در ظرف زماني و مكاني خاصي انجام ميگيرد،اما اين قيود در حقيقت مربوط به موجود روزي خوار است نه روزي دهنده و ذات مقدس الهي از هر گونه نسبت زماني و مكاني منزه است و اين نكتهاي است در خور دقت فراوان و كليدي است براي حل بسياري از مشكلات در زمينه صفات و افعال الهي كه مورد اختلاف شديد قرار گرفته است .

پس با فهم اين نكته سخن ماديگرا ها تصديق نميشود. زيرا خلقت در طرف خداوند مقيد به زمان و مكان نيست ولي در طرف ديگر مقيد است . (1)

و نكته ديگر اينكه لازمه مخلوق داشتن پروردگار اين نيست كه فقط موجودات مادي و از جنس ماده را خلق كند تا به آنها احسان كند بلكه آفرينش الهي به دو قسم تقسيم ميشود . 1- خلق كه تنها موجوداتي كه از جنس ماده هستند را شامل ميشود 2- ابداع: كه شامل موجودات مجرد ميشود .

براي فهم بهتر مطالب و سؤال خود به كتاب علل گرايش به ماديگري استاد مطهري مراجعه كنيد .







منابع و مآخذ:

1- ر.ك آموزش عقايد آقاي مصباح يزدي . ج 1 ـ ص 76

2- الميزان علامه طباطبايي ـ ج1 ـ ص 177



مطالب این بخش جمع آوری شده از مراکز و مؤسسات مختلف پاسخگویی می باشد و بعضا ممکن است با دیدگاه و نظرات این مؤسسه (تحقیقاتی حضرت ولی عصر (عج)) یکسان نباشد.
و طبیعتا مسئولیت پاسخ هایی ارائه شده با مراکز پاسخ دهنده می باشد.